Η βιομηχανία της ομορφιάς στην Ελλάδα: Από την Χριστίνα Ρασιδάκη για την Lifo

Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί απόσπασμα του άρθρου: Η αβάσταχτη δικτατορία του ωραίου από την καλή και την ανάποδη. , στο οποίο μιλάει η κα.Ρασιδάκη για το συγκεκριμένο θέμα.
Κείμενο για το lifo.gr: Άννας Κοκορη

Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Τηλεφωνώ αμέσως στην συμβουλευτική ψυχολόγο και ψυχοθεραπεύτρια κ. Χριστίνα Ρασιδάκη η οποία κατάφερε με έναν μυστήριο αψυχολόγητο τρόπο να μου δώσει απαντήσεις ακόμα και σε ερωτήματα που δεν είχα σκεφτεί.

«Μια αισθητική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει κάποιον να αποδεχθεί την εικόνα του και να νιώσει ανακούφιση, περισσότερη αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία, χαρά και καλύτερα με τον εαυτό του» ξεκινάει να μου λέει, «πιστεύω ότι έχει σημασία η αφετηρία μιας τέτοιας παρέμβασης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ενώ η εμφάνιση αρχικά παίζει ρόλο στις ανθρώπινες σχέσεις, και στη σχέση με τον εαυτό μας, αυτό που τελικά έχει σημασία είναι η ποιότητα της αλληλεπίδρασης που πηγάζει από αυτό που είμαστε και λιγότερο από το «φαίνεσθε»». Ο συλλογισμός ότι ζούμε πλέον στην εποχή του φαίνεσθε και ότι ο μόνος τρόπος αλληλεπίδρασης είναι μέσα από τα social media, αρχίζει με τρομάζει ιδιαίτερα. «Η εποχή μας είναι η εποχή της εικόνας και του image πίσω από το οποίο υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία μάρκετινγκ εστιασμένη στη επιτυχή προώθηση καλλυντικών, διασημοτήτων, προϊόντων, πολιτικών προσώπων.

Αναπόφευκτα στις αστικοποιημένες καταναλωτικές κοινωνίες που ζούμε με την άμεση πρόσβαση στην επικαιρότητα, την πληροφόρηση και την δικτύωση, βρισκόμαστε πλημμυρισμένοι από πρότυπα ομορφιάς.

Ταυτόχρονα οι άνθρωποι έχουμε έμφυτη την ανάγκη της ένταξης, της αναγνώρισης αλλά και της διαφορετικότητας. Συγκρινόμενοι λοιπόν με τα διάφορα πρότυπα προσπαθούμε να τα προσομοιώσουμε με το δικό μας τρόπο με τα μέσα που έχουμε, το ντύσιμο, το μακιγιάζ, και τώρα όλο και περισσότερο με τη πλαστική χειρουργική που γίνεται προσβάσιμη σε όλο και περισσότερους.

Η ανάγκη ταύτισης και προσομοίωσης του «ωραίου» κάθε εποχής υπήρχε πάντα». Κάπου εκεί ανακαλώ υποσυνείδητες μνήμες από τότε που ήμουν σχολείο και πασχίζαμε με τις φίλες μου, δίχως να ξέρουμε γιατί και με τεράστια αποτυχία να μοιάσουμε στην εκάστοτε πανέμορφη ηθοποιό του Χόλιγουντ επιστρατεύοντας τις κασετίνες μακιγιάζ των μαμάδων μας.

«Το κυνήγι της τελειότητας όμως με παρεμβατικό τρόπο παγιδεύει – η τελειότητα παραμένει πάντα άπιαστη και η φθορά του χρόνου είναι δεδομένη» προσθέτει η ειδικός, «αν με την πλαστική επέμβαση αποσκοπούμε να γίνουμε περισσότερο αγαπητοί και ελκυστικοί αυτό μακροπρόθεσμα δεν θα το καταφέρουμε χωρίς να αναπτύξουμε ποιότητες στον χαρακτήρα μας όπως την καλοσύνη, την ενσυναίσθηση, την αποδοχή, την αναγνώριση, την υποστήριξη, τη γενναιοδωρία, τη ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα».

Η τελευταία λέξη ηχεί αλλόκοτη όταν σκέφτομαι πως η πλαστική ομορφιά είναι ακριβώς το αντίθετο. Θεωρώ πολύ ωραίο παρόλ’ αυτά που η ειδικός αναγνωρίζει την ψυχολογική βοήθεια που μπορεί να παρέχει σε κάποιους ανθρώπους η πλαστική επέμβαση και δεν την ενοχοποιεί. «Η πλαστική χειρουργική παρέχει δυνατότητες, είναι ένα μέσο, ένα εργαλείο. Οι λόγοι που την χρησιμοποιούμε, οι στόχοι μας όπως και οι προθέσεις μας είναι αυτά που έχουν σημασία» αναφέρει.

«Ωστόσο, δεν μπορεί από μόνη της να αντικαταστήσει τον εσωτερικό πλούτο, την ψυχή, την ανθρωπιά, τη σοφία, τη δημιουργικότητα, τα συναισθήματα, τα ταλέντα και πλείστα άλλα που συνιστούν τον εσωτερικό μας κόσμο» μου λέει ενώ στο τέλος συμπληρώνει κάτι το οποίο με γέμιζε με επιπλέον αμφιβολίες και απορίες.

«Αυτό που χρειαζόμαστε στην ουσία είναι να γνωρίσουμε τον αληθινό μας εαυτό και να δώσουμε δύναμη στα ικανά του μέρη. Όσο πιο κοντά είμαστε σε αυτό τόσο το λιγότερο θα γινόμαστε έρμαια σε τάσεις, μόδες και μάρκετιγκ». Έλα όμως που ζούμε μέσα σε κοινωνίες και καλώς ή κακώς προσπαθούμε συνεχώς να αποδείξουμε τα πάντα ακόμα και την ομορφιά μας! Η αύξηση των πλαστικών επεμβάσεων συχνά ερμηνεύεται ως το αποτέλεσμα μιας απελευθέρωσης από τα θρησκευτικά και κοινωνικά ταμπού, μια απελευθέρωση η οποία δίνει στο άτομο τη δυνατότητα να γίνει κύριος του σώματος του.

Την συνέχεια της ιστορίας μπορείτε να διαβάσετε εδώ:  www.lifo.gr